به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، در سرزمینی که خاک، قصه‌گوست و باد، حافظه دیرینه کوه‌ها را با خود میبرد، 7.5 میلیون اصله نهال در این اقلیم کاشته می‌شود.
گونه‌هایی که کاشته خواهند شد، از بطن همین خاک برخاسته‌اند؛ بلوط، بنه، بادام کوهی، ارژن. گونه‌هایی که از خشکی، تاب‌آوری آموخته‌اند و با کوه، پیمان همزیستی بسته‌اند.
در کنار آن‌ها، گونه‌هایی با کاربرد اقتصادی و زینتی نیز در نظر گرفته شده‌اند؛ صنوبر، اکالیپتوس، کاج، سرو و اقاقیا، تا پیوندی میان معیشت مردم و سلامت زمین برقرار شود.
نهال‌ها تنها در عرصه‌های جنگلی کاشته نمی‌شوند، بلکه در مناطق تخریب‌شده، حاشیه شهرها، زمین‌های بایر، و حتی کوچه‌های روستاها، جوانه خواهند زد.
همان‌طور که زاگرس بدون مردمانش بی‌معناست، این طرح نیز بدون مشارکت مردم محکوم به شکست است. ادارات منابع طبیعی، شهرداری‌ها، محیط‌‍زیست، جهاد کشاورزی، دهیاری‌ها، بسیج سازندگی، و تشکل‌های مردم‌نهاد زیست‌محیطی، هر کدام بخشی از این پیکره‌اند.
طرح نهال‌کاری، در کنار اهداف زیست‌محیطی، ظرفیت‌هایی برای ایجاد اشتغال در مناطق روستایی و عشایری دارد. از تولید نهال تا حمل‌ونقل، از کاشت و آبیاری تا مراقبت‌های فصلی، فرصت‌های شغلی متعددی پدید خواهد آمد.
این اشتغال، نه از جنس وابستگی به پروژه‌های مقطعی، بلکه از جنس پیوند با زیست‌بوم است. برای یک خانواده عشایری که روزگاری در سایه بلوط‌ها زندگی می‌کرد، اکنون بازگرداندن آن سایه، یعنی بازگرداندن معاش و هویت.
شیرزاد نجفی، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری لرستان، از به‌کارگیری سیستم‌های‌های آبیاری نوین، مشارکت داوطلبان و نظارت مداوم برای اجرای طرح نهال خبر داده‌است.
به‌گفته او مردم می‌توانند با مراجعه به نهالستان‌های دولتی و خصوصی، نهال رایگان دریافت کرده و در کاشت درخت در باغچه‌های خانگی، زمین‌های بایر و فضاهای عمومی محلی مشارکت کنند.
لرستان بارها دچار بحران‌های زیست‌محیطی شده‌است، از خشکسالی، سیلاب، فرسایش خاک، آتش‌سوزی‌های گسترده گرفته تا افت شدید پوشش گیاهی. کاشت نهال در جایی که خاک هنوز آواز باران را به‌خاطر دارد، بازخوانی در توازن شکننده طبیعت زاگرس است.
انتهای پیام/ 644/.
[is_logged_in] لینک [/is_logged_in]
